آژیر تب دنگی در ایران به صدا درآمد!
به گزارش رخداد لاهیج ، پشه‌ها، یکی از کوچک‌ترین خونخوارهای روی زمین هستند و حالا این حشرات ریزجثه، به هراسی بزرگ دامن زده‌اند؛ اپیدمی. روز گذشته، برگزاری کنگره یک‌روزه «تب دنگی» در ایران و اطلاعات متعاقب آن توجه رسانه‌ها را جدی‌تر از گذشته به این مریضی و کم‌وکیف آن جلب کرد؛ زمانی که «شهنام عرشی»، رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در این گردهمایی یک‌روزه خبر داد ۱۲۸ کشور درگیر بیماری تب دنگی شده‌اند و در گفت‌وگویی تکمیلی با تسنیم، خبر داد از ابتدای امسال تا روز یکشنبه ۱۷ تیر، ۱۴۶ مورد مثبت از این بیماری در کشور شناسایی شده است.
جزئیات بیماری تب دنگی در ایران
به گفته این مقام وزارت بهداشت، «مطابق بررسی اپیدمیولوژیکی انجام‌شده، اکثر بیماران مبتلا به تب دنگی دارای سابقه سفر به کشور امارات بوده‌اند و هفت نفر از بیماران سابقه سفر به کشورهای پاکستان، عمان و بنین (غرب آفریقا) داشته‌اند. همچنین از بین ۱۴۶ بیمار تب دانگی، ۱۱ بیمار بدون سابقه سفر به خارج از کشور هستند که در شهرستان بندرلنگه استان هرمزگان تشخیص داده شده‌اند و انتقال محلی محسوب می‌شوند».
او همچنین خبر داد پشه آئدس، عامل بیماری تب دنگی در حال حاضر در استان‌های هرمزگان، سیستان و بلوچستان (چابهار و کنارک)، بوشهر(عسلویه و کنگان) و گیلان وجود دارد. یک هفته پیش نیز «حسین فرشیدی»، معاون بهداشت وزارت بهداشت نیز از فوت یک نفر بر اثر این بیماری خبر داده بود.
سیر صعودی تب دنگی در جهان
علاوه بر ایران، صدای پیشروی این بیماری در کشورهای دیگر آسیا، امریکا و اروپا نیز شنیده شده است. سازمان جهانی بهداشت پیشتر اعلام کرده بود در ۱۲ ماه سال گذشته میلادی (۲۰۲۳) بیش از ۶.۶ میلیون مورد ابتلا به تب دنگی در بیش از ۸۰ کشور سراسر جهان به ثبت رسیده بود. این در حالی است که مرکز اروپایی کنترل و پیشگیری بیماری به‌تازگی اعلام کرده از ابتدای سال ۲۰۲۴ (شش ماه) موارد ابتلا به تب دنگی در دنیا به بیش از ۱۰ میلیون نفر رسیده و از این میزان بیش از ۵۰۰۰ نفر نیز جان خود را از دست داده‌اند؛ آماری که به‌تنهایی برای نشان‌دادن سیر صعودی همچنین گسترش جغرافیایی آن کفایت می‌کند.
تب دنگی چیست؟
اگرچه می‌توان با خوش‌بینی به این بیماری شناخته‌شده همچنین شمار اندک مبتلایان به آن نگریست، اما تجربه نه چندان دور پاندمی کرونا، در حافظه عمومی جامعه باعث شده پاسخ به سوال‌ها در این‌باره با احتیاط همراه باشد. سوال‌هایی نظیر اینکه تب دنگی چیست؟ چه علائمی دارد؟ آیا مسری است یا نه؟ می‌توان در برابر آن واکسینه شد؟ آیا تمام پشه‌ها این بیماری را منتقل می‌کنند؟ ابتلا به این بیماری تا چه اندازه خطرناک است و چگونه می‌توان از ابتلا به آن پیشگیری یا در صورت ابتلا، آن را مداوا کرد؟
تب دنگی بر خلاف کرونا، مریضی ناشناخته‌ای نیست. این بیماری ویروسی که در شماری از کشورهای آفریقایی نظیر سودان و ۹۹ کشور دیگر بومی شناخته می‌شود بر اثر عفونت ناشی از نیش پشه آئدس به‌وجود می‌آید.
طول عمر پشه آئدس یک تا چهار هفته است؛ بر این اساس جلوگیری از تولیدمثل این پشه‌ها می‌تواند خطر ابتلا را کاهش دهد. پشه‌های بالغ هر یک تا دو ساعت یک خونخواری و به طور متوسط در طول عمر خود ۴۰ تا ۵۰ خونخواری انجام داده و امکان انتقال بیماری دارد.
محیط مطلوب برای تخم‌گذاری و ازدیاد پشه‌های آئدس، نقاط گرم و مرطوب هستند و بر این اساس کشورهای آفریقایی و آسیایی که آب‌وهوای گرم و بارش‌های زیاد دارند، مستعد تکثیر پشه‌های بیماری‌زا به شمار می‌آیند.
برخی گزارش‌ها حاکی از این است که حدود ۴ میلیارد نفر در معرض خطر هستند و در این میان کشورهای آسیایی که حدود ۷۰ درصد از بار بیماری‌های جهانی را به دوش می‌کشد، همچنین مناطق گرمسیر و نیمه‌گرمسیری بیش از نقاط دیگر نیازمند پیشگیری است. هرچند که موارد ابتلا به این بیماری در ۵۰ ایالت آمریکا نیز شناسایی شده که سه‌برابر سال گذشته در همان ایالت‌هاست، اما جهش آمار مبتلایان در کشورهای دیگر قاره آمریکا یعنی برزیل و پرو نگران‌کننده است.
انواع و علائم تب دنگی
تا کنون ۴ نوع بیماری تب دنگی شناسایی شده که ابتلا به یک نوع آن می‌تواند باعث بروز علائم خفیفی مانند تب‌ولرز، خستگی، درد عضلات، سر درد، معده‌درد، اسهال، استفراغ و بثورات پوستی شود و مانند یک آنفلوآنزا بهبود یابد؛ چراکه بدن برای تمام عمر بر علیه آن نوع آنتی بادی می سازد، اما در صورتی که نیش پشه‌ها مجددا نوع یا انواع دیگری از تب دنگی را به بدن منتقل کند، باعث بروز مشکلات جدی سلامتی نظیر وجود خون در استفراغ، خونریزی‌های مخاطی و مشکلات تنفسی شود که در صورت عدم درمان به‌موقع و موثر حتی به مرگ مبتلایان نیز بیانجامد؛ زیرا آنتی بادی‌های ناشی از عفونت اول نه تنها ممکن است نوع دوم را خنثی نکند، بلکه به تکثیر ویروس کمک می‌کند.
راه پیشگیری از تب دنگی
از آنجا که مساعدترین مکان برای تولیدمثل و تکثیر پشه آئدس، عامل بیماری تب دنگی آب‌های راکد و فاضلاب‌ها هستند یکی از اصلی‌ترین راه‌های پیشگیری، تخلیه یا دوری از این آبهاست؛ همچنین در نقاطی که از آب‌های انبارشده مانند منابع استفاده می‌شود، بررسی سالم‌بودن مخزن و دورنگه‌داشتن از حشرات ضروری است. باید توجه داشت که این بیماری، هیچ درمانی ندارد، اما می‌توان با نوشیدن آب زیاد و هیدراته‌کردن بدن، به تسکین درد و کاهش علائم کمک کرد. همچنین به دلیل پرواز این پشه‌ها در دو ساعت ابتدایی طلوع آفتاب و دو ساعت منتهی به غروب آفتاب توصیه می‌شود در مناطق آلوده در این ساعت‌ها یا کمتر تردد شود یا تردد با لباس پوشیده همراه باشد.
تب دنگی مسری است؟
انتقال تب دنگی از طریق پشه به انسان و انسان به پشه صورت می‌گیرد و بر این اساس انتقال انسان به انسان تنها از طریق انتقال خون یا سرنگ آلوده، مادر به جنین و پیوند اعضا خواهد بود.
استفاده از اسپری یا قلم ضد حشرات، سکونت در مکان‌های مسقف با تور، استفاده از لباس‌های روشن، بلند و گشاد، پوشاندن پاها و مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم شدید بیماری از جمله مواردی است که برای پیشگیری و درمان تب دنگی توصیه شده است./ نورنیوز
انتهای پیام
دیدگاهتان را بنویسید